Królowa sportu – 70 lat Piasta Gliwice
Gliwice są miastem w którym wychowało się setki znakomitych sportowców. Wśród nich nie brakuje też przedstawicieli „królowej sportu”. Pierwsza sekcja LA w naszym grodzie powstała w połowie 1945 r. przy KS „Piast”.
Jej założycielem był Eugeniusz Bieniasz. Pod jego okiem trenowali czołowi śląscy lekkoatleci: Czajkowski, Holajn, Wojtowicz, Gołaszewski, Styrna. Pierwszy sukces , który został odnotowany w klubowych kronikach należy do Czajkowskiego. W 1949 r. zdobył on wicemistrzostwo Polski juniorów w biegu na 100 m., osiągając czas 11.7 sek. Rok później Wanda Flakowicz, na mistrzostwach Śląska pchnęła kulą 12,56 m. Był to najlepszy, powojenny wynik w tej dyscyplinie. Przedwojenne rekordzistka Polski wkrótce została powołana do reprezentacji kraju, broniąc biało-czerwonych barw w międzypaństwowych meczach z Czechosłowacją i Węgrami.
W 1952 roku miała miejsce reforma sportowych stowarzyszeń, sekcję na krótko rozwiązano. W tym też roku Zbigniew Petrycki założył Klub „Hutnik” przy HHucie 1-go Maja w Gliwicach. W tymże klubie rozpoczynają działalność lekkoatleci oraz w Międzyszkolnym Klubie Sportowym utworzonym przez Zenona Sęka.
Na bazie tych klubów w 1963 roku z inicjatywy Zenona Sęka, Zbigniewa Kołodzieja, Fryderyka Koziarza i Zbigniewa Petryckiego reaktywowano sekcję lekkoatletyczną przy Gliwickim Klubie Sportowym „Piast”. Trenerem koordynatorem zostaje Zenon Sęk, a w szkoleniu pomaga mu Zbigniew Kołodziej i Maria Swoboda. Pierwszym kierownikiem sekcji zostaje działacz piastowski Marian Adamczyk. Kadrę oparto na zawodnikach MKS i Hutnik Gliwice, talenty pozyskiwano z gliwickich szkół. Do wymienionych szkoleniowców dołączyli następni: Rainhard Szczepański i Wojciech Rutyna oraz Czesław Okoński, Stefan Kwiatkowski, Jerzy Kotowski, Józef Ramus, Wiesław Król, Klaus Czech i Marian Nantka.
Niewątpliwym kluczem do późniejszych sukcesów sekcji lekkoatletycznej było oddanie do użytku w 1964 roku stadionu przy ul. Okrzei. Nowoczesny jak na tamte czasy obiekt miał sześciotorową bieżnię oraz pozostałe urządzenia jak skocznie, rzutnie do prowadzenia zajęć szkoleniowo-treningowych oraz zawodów lekkoatletycznych. Przez długie lata na obiekcie odbywały się najważniejsze zawody lekkoatletyczne na Śląsku oraz mityngi ogólnopolskie z udziałem najlepszych zawodników w kraju.
W tym pierwszym okresie po reaktywacji do czołowych zawodników sekcji należeli: Irena Fibusz – skakała wzwyż, ale największe sukcesy odnosiła w pięcioboju. Była członkinią Kadry Polski juniorek.
Donata Langer – najlepsza wtedy sprinterka i płotkarka na Śląsku, wicemistrzyni Polski młodziczek. Wiesława Kowalska – czołowa sprinterka i skoczkini w dal. Józef Polewka – czołowy tyczkarz. Do wybijających się w tym okresie zawodników należeli: siostry Alicja i Grażyna Derele, Jadwiga Anyszkiewicz, Ryszard Rypień, Mirosław Sochański, Jerzy Zabawczuk, Stanisław Buski i Joachim Langer.
W tym czasie rodził się talent Ewy Gryzieckiej. Jej nieprzeciętne umiejętności dostrzegł Zenon Sęk podczas czwórboju lekkoatletycznego w którym to Ewa rzuciła piłeczka palantową 86 m. Sęk szybko ocenił że predyspozycje Ewy można przełożyć na inną dyscyplinę – rzut oszczepem. Już w wieku 15 lat Gryziecka została wicemistrzynią Polski juniorów, a w wieku 17 lat zdobyła złoty medal w kategorii juniorek.
